Onze laatste kans op een vrijdagse kijkavond werd een mooi succes, prachtig helder en veel gezien. Komend weekend begint de zomertijd en dan zou een kijkavond tot te ver na “bedtijd” moeten doorlopen om lang genoeg van het donker te kunnen profiteren.
Al vroeg in de schemering kregen we Mercurius in beeld, laag in het westen en met het blote oog te zien in de oranje gloed van de zon die net was onder gegaan. In de telescoop was zelfs de schijngestalte te zien.
Hieronder links een foto met smartphone gemaakt en rechts even later een plaatje door een telelens.
We hebben een heel lijstje met interessante objecten afgewerkt.
Allereerst Rigel, de heldere blauw-witte ster rechts onder in de “diabolo” van de Orion. Dit is een dubbelster waarvan de componenten slechts 9,4 boogseconden uit elkaar staan en waarvan de zwakke bijna 400x zwakker is dan de heldere ster van het tweetal. Vooral dit laatste maakt deze waarneming een uitdaging maar het is gelukt met de 20 cm Newton spiegel telescoop met 10 mm oculair (vergroting ca. 100x).
Dan naar gamma-Leonis, de ster Algieba in sterrenbeeld Leeuw. Ook een dubbelster maar nog nauwer qua samenstand, slechts 4,6 boogseconden. Het helderheidsverschil is een factor 4,4. Dat maakt het wat eenvoudiger ondanks de kleinere afstand en ook dit lukte om te zien met dezelfde opstelling.
Vervolgens M44, de Beehive Cluster ook Praesepe genoemd of in Nederland de Kribbe in sterrenbeeld Kreeft. Een prachtige open sterrenhoop, eigenlijk al iets te groot in de 20cm Newton met vergroting 40x maar in een 10x verrekijker of met de kleine spiegeltelescoop met 20x vergroting ook een prachtige verschijning.
Laag aan de noordoostelijke hemel vonden we M3, een bolvormige sterrenhoop in sterrenbeeld Jachthonden, buiten het vlak van onze Melkweg op 33.000 lichtjaar afstand. Met 40x vergroting een mooie wazige vlek maar met 100x vergroting konden al wat individuele sterren gezien worden.
M101, een spiraal sterrenstelsel genaamd Windmolenstelsel, op 24 miljoen lichtjaar afstand konden we helaas niet met de 20cm Newton bekijken omdat M101 zich nog schuil hield achter de bomen, hoog in het noord-noord-oosten in de Grote Beer. De telescoop verplaatsen was geen optie, volgend jaar nieuwe kansen…
Later op de avond werd Jupiter steeds beter zichtbaar in het oosten en hebben we deze gasreus-planeet en zijn vier helderste manen door diverse telescopen kunnen bewonderen. De wolkenbanden waren zeer goed te zien.
Met een 25cm Newton op een iets andere plek konden we langs de bomen kijken en in de Grote Beer M81 en M82 in beeld krijgen, beide op een afstand van 11 miljoen lichtjaar. M81 of Bodestelsel is een spiraal sterrenstelsel en M82 of Sigaarstelsel is een onregelmatig gevormd sterrenstelsel. Beide stelsels kunnen bij niet al te grote vergroting in één beeld door de telescoop gezien worden. Er zijn ook foto’s van genomen en de telescoop is dan eigenlijk een telelens met 1200 mm brandpuntsafstand. Belichtingstijden in de grootte orde 30 seconden. Na wat contrast verbetering leverde dat onderstaande plaatjes op. Ondanks de plaatselijke lichtvervuiling toch weer een mooi beeld.
Ook M51, de Draaikolknevel in sterrenbeeld Jachthonden op 37 miljoen lichtjaar ver weg, stond op het programma. Dit zijn twee stelsel die met elkaar in botsing zijn, een groot spiraalstelsel en een kleiner onregelmatiger stelsel. Ook hiervan kon ondanks de lichtvervuiling een goede foto gemaakt worden. Andere namen voor M51 zijn “Whirlpool Galaxy”, “Lord Rosse’s Nebula” of “Question Mark”.
En natuurlijk was er chocolademelk en koek al was het niet echt koud buiten. Maar niettemin toch gewaardeerd.
Een zeer geslaagde kijkavond !
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.