Na een lange periode van radiostilte eindelijk een nieuw bericht op onze sterrenwacht website. Door allerlei omstandigheden ging het cursusjaar 2016-2017 ten einde zonder excursie en zonder een waterraketten happening. Maar dit schooljaar, 2017-2018, waren we weer volop actief met mooie waarnemingen, kleine excursie naar Genk, nieuwe projecten als spectroscopie en radio astronomie en natuurlijk ook flink reclame maken op de open dag om nieuwe leden te werven . Zo druk allemaal dat verslag doen op de site er bij inschoot, communicatie was vooral binnen de groep met een eigen berichten dienst.
Nu sluiten we ons astronomiejaar weer af met waterraketten en een excursie. Het waterraketten lanceren hebben we achter de rug. We vonden een nieuwe, uiterst geschikte locatie. We waren welkom op het veld van een lokale voetbalvereniging. Een zee van ruimte, goede accommodatie voor het bouwen van raketten, veel enthousiaste deelnemers en prachtig, bijna windstil weer. Allemaal ingrediënten voor een zeer geslaagde happening.
Een verbetering ten opzichte van 2016 is dat het vullen van de raket met water nu gedaan kan worden met de raket (fles) al staande op de lanceerbuis. Geen geknoei meer met water bij het vullen en op de lanceerbuis plaatsen. Maar er kan nog veel verbeterd worden, interessante lessen voor volgend jaar, zoals:
1) Sommige deelnemers bouwden hun raket door twee bodemloze flessen aan elkaar te monteren met speciale lijm en duct tape of zelfs alleen maar met duct tape. Dat was geen goed idee. De gelijmde raket ontplofte in twee delen tijdens het op druk brengen. Bij 2 à 3 bar begaf ie het al met een luide knal. De duct tape versies lekten dusdanig dat ze niet op druk gebracht konden worden, jammer. Volgend jaar niet meer doen.
2) De geleide stangen op de lanceer installatie zijn eigenlijk niet nodig. Een paar lanceringen buiten die geleiding verliepen vlekkeloos, beter misschien wel. De geleiding zou wel eens kunnen zorgen voor afremming of beschadiging van bijv. de staartvinnen. Volgend jaar zonder geleiding lanceren.
3) 3D geprinte staartvinnen braken makkelijk af, steeds op dezelfde plek. Met aanpassing van het ontwerp hopen we dat ze wat langer mee kunnen. Het was ook dit jaar weer een raket met zulke vinnen (licht van gewicht, slank, weinig drag) die verreweg het hoogst ging.
4) De hoogte die de raketten bereikten werd weer gemeten met één hoekmeter maar nog altijd met een gebrekkige inschatting van de afstand. Er zijn betere methodes bekend en die moesten we volgend jaar maar eens in praktijk gaan brengen.
5) We hadden twee wat geavanceerdere exemplaren die uitgerust waren met een parachute. Een leuke uitdaging voor volgend jaar voor geïnteresseerde deelnemers zelf ook zoiets te bouwen.
Tot slot de scorelijst, gesorteerd van hoogste naar laagste. Het was geen wedstrijd en de berekende hoogten zijn ook niet erg nauwkeurig (vergeet het getal achter de komma maar …) maar het was vooral een bijzonder vrolijke boel.
Nogmaals speciale dank aan de gastheer / voetbalvereniging en alle deelnemers. Tot volgend jaar!
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.